Ο πατέρας του εργάστηκε στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού στο Φάληρο, από την οποία απολύεται μετά τον πόλεμο λόγω πολιτικών φρονημάτων.
Η οικογένεια Βέγγου αντιμετώπισε πλέον οξύ οικονομικό πρόβλημα και ο νεαρός Θανάσης αναγκάστηκε να βγει στην βιοπάλη. Εργάστηκε κυρίως σε επεξεργασίες δερμάτων ενώ ταυτόχρονα ήταν και το «παιδί για τα θελήματα» της γειτονιάς.
Τα πολιτικά του φρονήματα τον οδήγησαν στην Μακρόνησο, όπου και γνωρίστηκε με τον Νίκο Κούνδουρο, γνωριμία που έμελλε να του διαμορφώσει καθοριστικά την ζωή του. Το 1953, ο Κούνδουρος τον καλεί να παίξει στην ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ, ο Βέγγος φέρνει μαζί του και την γειτόνισσά του Μαργαρίτα Παπαγεωργίου. Θα ξανασυνεργαστεί με τον Κούνδουρο στον ΔΡΑΚΟ.
Ο Βέγγος αρχίζει να συμμετέχει με μικρούς χαρακτηριστικούς ρόλους σε δεκάδες ταινίες. Με τον καιρό αρχίζει να σταθεροποιείται σε δεύτερους ρόλους (Ο ΘΕΙΟΣ ΑΠ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ, Ο ΗΛΙΑΣ ΤΟΥ 16ου το 1959, ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ το 1960) και για πρώτη φορά πρωταγωνιστεί στο Ο ΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (1960) μαζί με τον Φραγκίσκο Μανέλλη. Μαζί του θα γυρίσει άλλες τρεις ταινίες, ενώ πλέον συμμετέχει σε δεκάδες παραγωγές.
Με το ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ XΙΤΛΕΡ (1961) γνωρίζει την πρώτη του μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία. Από το 1962 ξεκινά η συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, στην εταιρεία Ι. Καρατζόπουλος και Σία.
Ο Καρατζόπουλος, διαβλέπει την εμπορικότητα του Βέγγου, του δίνει πρωταγωνιστικούς ρόλους στον ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΓΚΑΦΑΣ και στο ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ (1962) και ο Βέγγος καθιερώνεται ως πρωταγωνιστής διαμορφώνοντας το ύφος που θα χαρακτηρίσει την καριέρα του. Ως το 1964, θα πρωταγωνιστήσει σε πολυάριθμες ταινίες, με διάφορους σκηνοθέτες και συμπρωταγωνιστές.
Το 1964 αποφασίζει να μπει ο ίδιος στην κινηματογραφική παραγωγή με το ΕΞΩ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ (συμπαραγωγός ο Γιώργος Οικονομίδης).
Η εταιρεία ΘΒ – ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΕΛΙΟΥ, θα κρατήσει μέχρι το 1969 (τελευταία παραγωγή το ΘΟΥ-ΒΟΥ ΦΛΑΚΡΟΣ ΠΡΑΚΤΩΡ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΣ ΓΗΣ ΜΑΔΙΑΜ), έχοντας αφήσει πίσω της πολλές σπαρταριστές κωμωδίες από διαφορετικούς σκηνοθέτες, μερικές σκηνοθετημένες από τον ίδιο τον Θανάση Βέγγο.
Ο «Θου-Βου» αποτελεί πια έναν πασίγνωστο λαϊκό ήρωα, άμεσα αναγνωρίσιμο από τον μέσο έλληνα, με μερικές από τις ατάκες του να έχουν πάρει την θέση τους στην γλώσσα του λαού. Από την επόμενη χρονιά ξεκινά τη συνεργασία του με τον Ντίνο Κατσουρίδη (ΕΝΑΣ ΒΕΓΓΟΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ).
Το 1971 με το ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑΝΑΣΗ; του Ντίνου Κατσουρίδη, αποσπά βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ η ταινία σημειώνει τεράστια εισπρακτική επιτυχία. Η συνεργασία Κατσουρίδη – Βέγγου επαναλαμβάνεται τακτικά με επιτυχία. Ο «Θανάσης» είναι πια ένας αντιπροσωπευτικός χαρακτήρας που μεταφέρει στην οθόνη τον αγώνα του Έλληνα μεσοαστού για μια αξιοπρεπή επιβίωση στη σύγχρονη Ελλάδα.
Με το Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΤΡΕΧΕ ΠΟΛΥ, ο Βέγγος επιστρέφει στην σκηνοθεσία (αυτή την φορά σε παραγωγή Ντίνου Κατσουρίδη).
Αν και παραμένει εκτός πλατώ την χρονιά της μεταπολίτευσης και το 1975, το 1976 με το Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΣΦΑΛΙΑΡΑΣ πετυχαίνει την μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της σεζόν.
Το 1978 κι ενώ η χρυσή εποχή του εμπορικού κινηματογράφου παρέρχεται ανεπιστρεπτί ξανακάνει μεγάλη εισπρακτική επιτυχία με το ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΒΟΥΖΑ σε σκηνοθεσία Θόδωρου Μαραγκού. Την ίδια χρονιά συνεργάζεται ξανά με τον ΠΑΛΑΒΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ του Ντίνου Κατσουρίδη, οι δυο ταινίες κατέλαβαν τις δυο πρώτες θέσεις του ελληνικού box office. Η επιτυχία θα επαναληφθεί τον ΦΑΛΑΚΡΟ ΜΑΘΗΤΗ του Θόδωρου Μαραγκού το 1980.
Θα συνεχίσει να εμφανίζεται σε κινηματογραφικές κωμωδίες ως το 1985, συνεργαζόμενος με τον Κατσουρίδη, τον Γλυκοφρύδη και τον Ντίνο Δημόπουλο.
Από το 1989 γυρίζει μερικές βιντεοταινίες σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζαρίδη, σε σενάριο του τελευταίου και δική του παραγωγή και σκηνοθεσία παρουσιάζει στην τηλεόραση τη σειρά ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ το 1988.
Το 1990 σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιώργου Λαζαρίδη πρωταγωνιστεί σε 75 επεισόδια του σήριαλ ΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ.
Το 1991, ύστερα από οκτάχρονη κινηματογραφική απουσία επιστρέφει με το ΗΣΥΧΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, του Παντελή Βούλγαρη, για πρώτη φορά σε δραματικό πρωταγωνιστικό ρόλο. Η στροφή του σε εντελώς διαφορετικό ρεπερτόριο θα συνεχιστεί με το ΖΩΗ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΗ του Πατρίς Βιβάνκος και το 1995 θα συνεργαστεί για πρώτη φορά με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στο ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ.
Την ίδια χρονιά γνωρίζει την αποθέωση στην Επίδαυρο υποδυόμενος τον Τρυγαίο στην ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Το 1996, συνεργάζεται με τον Γιάννη Σολδάτο (τηλεταινία ΒΗΜΑΤΑ, κινηματογραφική ταινία ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ) και ξανασυναντά τον Παντελή Βούλγαρη στο ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ. Το 2001 πρωταγωνιστεί στην Επίδαυρο στην ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία.
Συνεχίζει να συνεργάζεται σε τηλεοπτικές σειρές και συμμετέχει στην ταινία του Ροβήρου Μανθούλη Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΛΥ (2002).
Το 2004 συνεργάστηκε και πάλι με τον Γιάννη Σολδάτο στο ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ, ένα ντοκιμαντέρ-φόρος τιμής στον άνθρωπο και καλλιτέχνη Θανάση Βέγγο.
Η τελευταία κινηματογραφική συμμετοχή του ήταν στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ το 2009.
Το πρωί της Τρίτης 3 Μαΐου του 2011, λίγο μετά τις 7, ο Θανάσης Βέγγος, έφυγε από τη ζωή στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός όπου νοσηλευόταν μετά από ατύχημα που είχε στο σπίτι του.
ΒΡΑΒΕΙΑ
1971 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου
(Τί έκανες στον πόλεμο Θανάση;)
1972 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου
(Θανάση πάρε το όπλο σου)
1991 Κρατικό Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου
(Ήσυχες μέρες του Αυγούστου)
1993 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Ειδικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του
2008 Πρόσωπα 2008
Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του
Τιμητικές διακρίσεις
* Το 2002 ο Δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον καταξιωμένο ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο 1.900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο της περιοχής.
* Τον Οκτώβριο του 2008 ο Δήμος Πειραιά μετονομάζει, ύστερα από απόφαση του Δ.Σ., την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του ηθοποιού, σε πλατεία Θανάση Βέγγου.
* 2008 χρίζεται Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Επιλεκτική φιλμογραφία
2009 Ψυχή βαθειά, του Παντελή Βούλγαρη
2004 Ένας άνθρωπος παντός καιρού, του Γιάννη Σολδάτου
2002 Η Ιστορία της Λίλυ, του Ροβήρου Μανθούλη
1998 Το Αίνιγμα, του Γιάννη Σολδάτου
1998 Όλα είναι δρόμος, του Παντελή Βούλγαρη
1994 Το βλέμμα του Οδυσσέα, του Θόδωρου Αγγελόπουλου
1993 Ζωή χαρισάμενη, του Πατρίς Βιβάνκος
1991 Ήσυχες μέρες του Αυγούστου, του Παντελή Βούλγαρη
1983 Τρελός και πάσης Ελλάδος, του Ντίνου Δημόπουλου
1982 Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι, του Ντίνου Κατσουρίδη
1981 Το μεγάλο κανόνι, του Πάνου Γλυκοφρύδη
1980 Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι, του Θόδωρου Μαραγκού
1980 Βέγγος, ο τρελός καμικάζι, του Ντίνου Κατσουρίδη
1979 Ο παλαβός κόσμος του Θανάση, του Ντίνου Κατσουρίδη
1976 Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας, των Πάνου Γλυκοφρύδη – Ντίνου Κατσουρίδη
1973 Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ, του Θανάση Βέγγου
1973 Δικτάτωρ καλεί Θανάση, του Πάνου Γλυκοφρύδη
1972 Θανάση πάρε το όπλο σου, του Ντίνου Κατσουρίδη
1971 Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης, του Ερρίκου Θαλασσινού
1971 Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;, του Ντίνου Κατσουρίδη
1970 Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές, του Ντίνου Κατσουρίδη
1970 Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα, του Ντίνου Κατσουρίδη
1969 Ένα ασύλληπτο κορόιδο, του Θανάση Βέγγου
1969 Ποιός Θανάσης;, του Θανάση Βέγγου
1969 Θου Βου φαλακρός πράκτωρ, επιχείρηση Γης Μαδιάμ, του Θανάση Βέγγου
1968 Δόκτωρ Ζι-βέγγος, του Θανάση Βέγγου
1967 Πάρε κόσμε, του Ερρίκου Θαλασσινού
1967 Τρελός, Παλαβός και Βέγγος, του Θανάση Βέγγου
1967 Βοήθεια! Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000, του Θανάση Βέγγου
1966 Ο Παπατρέχας, του Ερρίκου Θαλασσινού
1965 Ένας τρελός… τρελός… τρελός… Βέγγος, του Πάνου Γλυκοφρύδη
1964 Έξω φτώχεια και καλή καρδιά, του Πάνου Γλυκοφρύδη
1964 Σχολή για σωφερίνες, του Κώστα Στράντζαλη
1964 Θα σε κάνω βασίλισσα, του Αλέκου Σακελλάριου
1963 Το τυχερό παντελόνι, του Πάνου Γλυκοφρύδη
1963 Τύφλα νά’ χει ο Μάρλον Μπράντο, του Ορέστη Λάσκου
1963 Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, του Αλέκου Σακελλάριου
1963 Ο Ιππόλυτος και το βιολί του, του Πάνου Γλυκοφρύδη
1963 Ο τρελλάρας, του Τζανή Αλιφέρη
1962 Ψηλά τα χέρια Χiτλερ, του Ροβήρου Μανθούλη
1962 Η Νύφη τό ‘σκασε, του Αλέκου Σακελλάριου
1962 Μην είδατε τον Παναή, του Ορέστη Λάσκου
1962 Ζήτω η τρέλα, του Πάνου Γλυκοφρύδη
1962 Ευτυχώς τρελάθηκα, του Κώστα Ανδρίτσου
1961 Ποια είναι η μαργαρίτα;, του Ντίμη Δαδήρα
1961 Η Λίζα και η άλλη, του Ντίνου Δημόπουλου
1961 Ζητείται ψεύτης, του Γιάννη Δαλιανίδη
1961 Ο Ατσίδας, του Γιάννη Δαλιανίδη
1960 Ποτέ την Κυριακή, του Ζυλ Ντασέν
1960 Οικογένεια Παπαδοπούλου, του Ροβήρου Μανθούλη
1960 Μανταλένα, του Ντίνου Δημόπουλου
1960 Το κλωτσοσκούφι, του Ντίνου Δημόπουλου
1959 Ο Ηλίας του 16ου, του Αλέκου Σακελλάριου
1959 Το αγοροκόριτσο, του Ντίμη Δαδήρα
1958 Ο Μιμίκος και η Μαίρη, του Γρηγόρη Γρηγορίου
1956 Το κορίτσι με τα μαύρα, του Μιχάλη Κακογιάννη
1956 Ο Δράκος, του Νίκου Κούνδουρου
1955 Μαγική Πόλη, του Νίκου Κούνδουρου