Ο Τρόπος, το αξέχαστο τραγούδι των Ολύμπιανς, γραμμένο το 1966 από τον Πασχάλη Αρβανιτίδη, έχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία του ελληνικού ροκ. Είναι το τραγούδι, που άλλαξε το γούστο της νεολαίας, και τη νοοτροπία των συγκροτημάτων της εποχής του. Ο Τρόπος, επέβαλλε τον ελληνικό στίχο στο μοντέρνο τραγούδι.
Μέχρι και το 1966, κανένα σχεδόν συγκρότημα δεν έπαιζε τραγούδι με ελληνικό στίχο, και οι ελάχιστες εξαιρέσεις αντιμετωπίζονταν με απαξίωση. Εκείνη τη χρονιά, συνέβη ένα μικρό θαύμα που άλλαξε άρδην τα πράγματα. Οι Ολύμπιανς, ένα άγνωστο στην Αθήνα, συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, κατέβηκε στην πρωτεύουσα, και απέδειξε τη δύναμη του ελληνικού στίχου…
Τα γεγονότα της «χρυσής βραδιάς»
Στις 2 Οκτωβρίου 1966, μία μεγάλη συναυλία «μοντέρνων συγκροτημάτων» δόθηκε στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας, με παρουσιαστή τον Σπύρο Καρατζαφέρη.
Η συναυλία αυτή έμεινε στην ιστορία γιατί τίναξε στον αέρα την συνταγή του στιγμιαίου καφέ- που ίσχυε μέχρι τότε- το τραγούδι δηλαδή, με αγγλικό στίχο, που γίνεται γρήγορα επιτυχία.
Η συναυλία που ονομάστηκε Χρυσή Βραδιά, ήταν ταυτόχρονα και μία αναμέτρηση μεταξύ των συγκροτημάτων, αφού οι ακροατές θα ψήφιζαν τους καλύτερους. Αυτή η ψηφοφορία έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί δεν γίνεται από ένα περιοδικό όπου συνήθως μαγειρεύονται τα αποτελέσματα. Γίνεται σε συνθήκες άμεσης δημοκρατίας, ο κόσμος θα γράψει πίσω από το απόκομμα του εισιτηρίου την προτίμησή του και θα το ρίξει στην κάλπη.
Όλα τα συγκροτήματα που συμμετέχουν, παρουσιάζουν τραγούδι με αγγλικό στίχο. Φαβορί θεωρείται από τους «ειδικούς» της εποχής, το συγκρότημα Idols που παίζουν καλά το Monday Monday.
Αουτσάϊντερ θεωρούνται οι Ολύμπιανς, που κατεβαίνουν από την Θεσσαλονίκη με ένα δικό τους τραγούδι που έχει ελληνικό στίχο και λέγεται Τρόπος.
Οι περισσότεροι τους κοιτάζουν υποτιμητικά και σχεδόν αρχίζουν να τους κοροϊδεύουν όταν δανείζονται τα όργανα των Σάουντς για να παίξουν. Και τότε γίνεται κάτι το απίστευτο. Ο Πασχάλης, αρχίζει να τραγουδά «πόσο μ’ αρέσει ο τρόπος που μ’ αγαπάς…» και όλοι ξαφνικά αρχίζουν να χορεύουν. Ακούγονται ουρλιαχτά χαράς και χειροκροτήματα. Πολλά αγόρια αγκαλιάζουν τα κορίτσια τους και τα σηκώνουν στον αέρα. Η ψηφοφορία που ακολούθησε υπήρξε καταπέλτης. Το αποτέλεσμα έδειχνε ότι ο Τρόπος ήταν το δημοφιλέστερο τραγούδια, αφού ψηφίστηκε από το 78% των ακροατών του Σταδίου.
Αυτό ήταν κάτι που έφθανε στα όρια ενός σκανδάλου. Ένα απρόβλεπτο συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη, τσάκιζε τα καλύτερα συγκροτήματα της Αθήνας και μάλιστα μέσα στην έδρα τους! Αλλά όμως αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα έδειχνε κάτι ουσιαστικότερο: κανείς δεν ήθελε πραγματικά να γίνει ένας ανθυπομοίραρχος των άγγλων, όπως το είχε προβλέψει και ο «μοναχικός καβαλάρης», Διονύσης Σαββόπουλος. Όλοι ήθελαν το ροκ αλλά με έναν ελληνικό Τρόπο.
Από την βραδιά εκείνη, όλα τα συγκροτήματα αναθεωρούν τη στάση τους. Όλοι αρχίζουν να γράφουν τραγούδια με ελληνικό στίχο. Και επειδή τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να το κάνουν, καταφεύγουν στην εύκολη λύση: διασκευάζουν ξένες επιτυχίες στα ελληνικά. Τα γεγονότα της Χρυσής Βραδιάς επηρεάζουν αποφασιστικά την κουλτούρα της νεολαίας και δίνουν ένα καλό μάθημα σε όσους ήθελαν να εμπορευτούν στο άρπα κόλα τη νεανική διάθεση στην Ελλάδα.
Καλλιτέχνης: Πασχάλης Olympians
Άλμπουμ: 45άρια 1966 Οι μεγάλες επιτυχίες των Olympians
Συνθέτης: Αρβανιτίδης Πασχάλης
Στιχουργός: Αρβανιτίδης Πασχάλης
Έτος Κυκλοφορίας: 1966
Πόσο μ’ αρέσει ο τρόπος που μ’ αγαπάς
όταν με φιλάς, το πόσο με ζητάς
αγαπώ τον τρόπο που χτυπά η καρδιά σου
όταν βρίσκομαι μες την αγκαλιά σου
Σ’ αγαπώ γιατί τα μάτια σου
είναι πιο γαλάζια κι απ’ τον ουρανό
αγάπη μου πόσο με σκέφτεσαι
πόσο μ’ αγαπάς γιατί δε μου το λες
Τώρα δεν μπορώ να ζω χωρίς εσένα
είσαι πια για μένα αυτή που αγαπώ
αγάπη μου πόσο με σκέφτεσαι
πόσο μ’ αγαπάς γιατί δε μου το λες