Η ζωή του μεγάλου συνθέτη που σκοτώθηκε το βράδυ της Τρίτης μετά από ατύχημα στην αυλή του σπιτιού του.
Ο Νότης Μαυρουδής γεννήθηκε το 1945. Τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στη φυλακή δίπλα στη μητέρα του, που ήταν πολιτική κρατούμενη.
Το 1958 ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Δημήτρη Φάμπα και πήρε το δίπλωμα το 1969 με ‘Αριστα. Το 1970 εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου του ανατέθηκε η έδρα κλασικής κιθάρας στη Scuola Ciciva di Milano, στην οποία δίδαξε έως το 1975.
Το 1970 επίσης παρακολούθησε τα μαθήματα της Ακαδημίας Santiago de Compostella στην Ισπανία με τον Jose Tomas. Το 1975 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και από αυτή τη χρονιά δίδαξε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο. Ως συνθέτης και σολίστ έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ σε πολλές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία, Ελβετία, Γερμανία, Ουγγαρία, Αυστρία, Κούβα).
Ως καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Αθήνας είχε μαθητές αρκετούς δημοφιλείς καλλιτέχνες, όπως οι Μανώλης Ανδρουλιδάκης, Σωκράτης Μάλαμας, Παναγιώτης Μάργαρης, Γιώργος Μελάς, Λάμπρος Ντούσικος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος κ.ά.
Το 1965 τιμήθηκε με το ‘Α βραβείο στο Φεστιβάλ τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, το 1969 με το ‘Α βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό κιθάρας στο Μιλάνο, ενώ το 1990 βραβεύεται δικό του τραγούδι στον διεθνή διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού στη Λισσαβόνα.
Την ίδια χρονιά η Πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ελλάδα του απένειμε το βραβείο «Heitor Villa-Lobbos» για την προσφορά του στη διάδοση του έργου του Βραζιλιάνου συνθέτη στην Ελλάδα. Από το 1983 έως το 1987 εκδίδει και διευθύνει το μοναδικό περιοδικό κιθάρας, το Tar, και οργάνωσε σημαντικές συναυλίες σε παγκόσμια δημοφιλείς κιθαριστές.
Η πλούσια δισκογραφία του (25 προσωπικοί δίσκοι) περιλαμβάνει έργα για κλασική κιθάρα και συνθέσεις του με δημοφιλείς τραγουδιστές.
Από το 2000 ξεκίνησε (με τον συνεργάτη του, Παναγιώτη Μάργαρη) τη δισκογραφική σειρά σε μορφή κιθαριστικού ντουέτου «Café de l’ art», διασκευάζοντας και ηχογραφώντας διάφορα μουσικά είδη και εποχές, φτάνοντας τους έξη δίσκους. Το 2005 και 2006 του απονεμήθηκε το βραβείο «Αρίων» για τους δίσκους Cafe de l’ art – Cinema και Cafe de l’ art – Τσιτσάνης – Βαμβακάρης.
Από το 2002 ως το 2006 ίδρυσε και υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του δισκογραφικού Label “Corifeo” της εταιρίας “Eros music” που διακρίθηκε για τις εξαιρετικές εναλλακτικές εκδόσεις σε πολυποίκιλους μουσικούς δρόμους.
Τον Φεβρουάριο του 2008 εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο με κείμενα περί μουσικής και πολιτισμού, με τίτλο «Ηχολογήματα» (εκδ. Νεφέλη). Από τον Οκτώβριο του 2006 επαναλειτούργησε, υπό τη διεύθυνσή του, το περιοδικό TaR σε διαδικτυακή μορφή, στην ιστοσελίδα http://www.tar.gr, καθώς και το ραδιόφωνο του TaR το οποίο βρίσκεται στην διεύθυνση: http://www.tar-radio.com .
Ο Νότης Μαυρουδής μπήκε στη δισκογραφία το 1964 με τα τραγούδια «’Ακρη δεν έχει ο ουρανός» και «Τα γιορτινά σου φόρεσε», σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη με ερμηνευτή τον Γιώργο Ζωγράφο. Το 1966 έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Το 1968 μελοποίησε το έργο του Οδυσσέα Ελύτη “‘Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας” και το 1976 κυκλοφορεί ο δίσκος “Ζωγραφιές απ’ τον Θεόφιλο” σε στίχους του ‘Ακου Δασκαλόπουλου, εμπνευσμένους από τις ζωγραφιές του Θεόφιλου.
Το 1977, μελοποιεί ποιήματα του Μάνου Χατζιδάκι στον δίσκο “Παιδί της Γης” και το 1985 κυκλοφορεί ο δίσκος “Έρως ανίκατε μάχαν” σε ποίηση του Ηλία Πετρόπουλου. Από το 1990 έγραψε τραγούδια για Παιδική Χορωδία και συνεργάστηκε με την Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου.
Ο Νότης Μαυρουδής είχε συνεργαστεί με σπουδαίους ποιητές όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Κακουλίδης, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο ‘Ακος Δασκαλόπουλος, Μάνο Χατζιδάκι, και τραγουδιστές όπως Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Γιώργο Ζωγράφο, Αρλέτα, Πόπη Αστεριάδη, Ελένη Βιτάλη, Γιώργο Μουφλουζέλη, Γιάννη Σαμσιάρη, Νένα Βενετσάνου, Πέτρο Πανδή, Κώστα Θωμαΐδη, Σταμάτη Κραουνάκη, Τάνια Τσανακλίδου, Μανώλη Μητσιά, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Παντελή Θαλασσινό, Έλλη Πασπαλά, Αναστασία Μουτσάτσου κ.ά.
Ως ερμηνευτή τον συναντάμε σε ένα μόνο τραγούδι, στο «Πόλη Κωνσταντινούπολη» από τον δίσκο “Εάλω η Πόλις”, όπου οι συνθέτες ερμηνεύουν τα τραγούδια τους, καθώς επίσης και με δεύτερες φωνές σε πέντε τραγούδια στον δίσκο “Μικρές νυχτερινές μουσικές”.