Ο προφήτης Δανιήλ προλέγει (Δανιήλ 9:24-27), 600 χρόνια πριν, το έτος που θα έρθει ο Μεσσίας στη δημόσια σκηνή και θα ξεκινήσει το σωτήριο έργο Του, καθώς και το πότε θα σταυρωθεί.
Στην περικοπή αυτή (Δανιήλ 9:24-27) διαβάζουμε πως ο άγγελος Γαβριήλ εμφανίζεται στον Δανιήλ και δηλώνει: «Εβδομήντα εβδομάδες διορίστηκαν για τον λαό σου, και για την άγια πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση, και να τελειώσουν οι αμαρτίες, και να γίνει εξιλέωση για την ανομία, και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και να σφραγιστεί η όραση και η προφητεία και να χριστεί ο Άγιος των αγίων» (Δανιήλ 9:24).
Παρατηρούμε πως σε αυτό το σημείο δίδεται στον λαό Ισραήλ μια χρονική περίοδος 70 εβδομάδων στην οποία θα εκπληρωθεί η πιστή διαθήκη του Θεού. Γνωρίζοντας πως στη Βιβλική προφητεία μια ημέρα ισούται με ένα έτος (Ιεζεκιήλ 4:6, Αριθμοί 14:34, Μάρκον 1:15) μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτές οι 70 εβδομάδες αντιστοιχούν σε 490 χρόνια.
Η έναρξη της εκπλήρωσης της προφητείας
Ο άγγελος Γαβριήλ προσδιορίζει το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός που θα ορίσει την έναρξη της προφητείας, με αποτέλεσμα να μπορούμε να μετρήσουμε προς το μέλλον και να ορίσουμε τον χρόνο που ο Χριστός ξεκινά το Μεσσιανικό Του έργο:
«Γνώρισε, λοιπόν, και κατάλαβε, ότι από την έκδοση του προστάγματος για να ανοικοδομηθεί η Iερουσαλήμ, μέχρι του Xριστού τού Hγήτορα, θα είναι επτά εβδομάδες, και 62 εβδομάδες· θα οικοδομηθεί ξανά η πλατεία και το τείχος, μάλιστα σε καιρούς στενοχώριας» (Δανιήλ 9:25).
Η εντολή για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ δόθηκε από τον Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη το 457π.Χ. (Έζρα 7:11-12).
69 εβδομάδες αντιστοιχούν σε 483 προφητικά χρόνια. Μετρώντας μπροστά 483 χρόνια από το 457 π.Χ. είναι αξιοσημείωτο ότι φτάνουμε στο 27 μ.Χ.: η χρονιά που ο Χριστός παρουσιάστηκε στον κόσμο ως Μεσσίας, ένας τίτλος που σημαίνει «χρισμένος» από τον Θεό (Ματθαίον 3:16-17, Ιωάννην 1:29, Πράξεις 10:38).
Σταύρωση – η εξιλέωση για την ανομία
Ο άγγελος Γαβριήλ συνεχίζει να ξεδιπλώνει την προφητεία στον Δανιήλ λέγοντας ότι «ο Xριστός θα εκκοπεί, όμως, όχι για τον εαυτό του» και ότι «θα στερεώσει τη διαθήκη με πολλούς για μία εβδομάδα· και στο μέσον τής εβδομάδας θα σταματήσει η θυσία και η προσφορά».
Με άλλα λόγια, στη μέση της 70ης εβδομάδας, που θα ήταν το 31 μ.Χ., ο Μεσσίας θα σταυρωνόταν και έτσι θα δινόταν ένα τέλος στο τελετουργικό σύστημα θυσιών του Ισραήλ.
Συνεπώς, με την ανιδιοτελή αγάπη Του που εκφράστηκε στη σταύρωση, ο Χριστός εκπλήρωσε την πιστή διαθήκη του Θεού.
Το Ισραήλ ως έθνος είχε πλέον την ευκαιρία να λάβει τον Μεσσία και να αγκαλιάσει την πιστή διαθήκη Του.
Δυστυχώς, όμως, σφράγισαν την απόρριψη τους για τον Μεσσία λιθοβολώντας τον Στέφανο ενώ τους κήρυττε για τον Χριστό. Σε εκείνο ακριβώς το σημείο ολοκληρώνεται η προφητεία των 490 χρόνων το 34 μ.Χ. (Πράξεις 7:54-60).
Τα σημαντικά σημεία της προφητείας
Τα δύο πιο σημαντικά σημεία της προφητείας αυτής είναι:
- «Ο Xριστός θα εκκοπεί, όμως, όχι για τον εαυτό του».
- Με τον θάνατο Του «θα στερεώσει τη διαθήκη».
Ο όρος «εκκοπεί» σημαίνει απόλυτος χωρισμός από τον Θεό. Ο όρος «διαθήκη» αναφέρεται στην πιο δυνατή μορφή δέσμευσης – την υπόσχεση του Θεού, για «διαθήκη ειρήνης» με κάθε κόστος για Εκείνον (Ησαΐας 54:10, 55:3).
Παρατηρούμε πως η προφητεία του Δανιήλ προείπε ότι ο Χριστός, ο Μεσσίας, εκουσίως θα έκθετε τον Εαυτό Του στην πιο φρικτή μορφή θανάτου, τον απόλυτο χωρισμό από τον Θεό (Ματθαίον 27:46).
Θα το έκανε αυτό, είπε ο Δανιήλ, «όχι για τον εαυτό του» αλλά, προς έκπληξή μας, για την ανθρώπινη φυλή. Πέθανε «για τις αμαρτίες μας» (Α’ Προς Κορινθίους 15:3, Προς Γαλάτας 1:4, Α’ Πέτρου 2:24, Α’ Ιωάννη 2:2, 3:5, 4:10).
Με άλλα λόγια, «στερέωσε τη διαθήκη» αποκαλύπτοντας στον κόσμο την πιο υψηλή, δυνατή και όμορφη έκφραση αγάπης που έχει ποτέ φανταστεί κανείς, απόλυτη αυτοθυσία για το αιώνιο όφελος των αμαρτωλών ανθρώπων (Προς Ρωμαίους 5:8).